Ankaralı Yuda Leon Bahar...Şiire tutkundu, tek bir şiir yazamadı. Iskalanmış birhedef, kaybedilmiş bir mevzi oldu şiir ona.Yıllarca adını bir muharrir olarak görmek istedi;bıkmadan usanmadan gazete idarehanelerine yazılargönderdi. Ona tek sütun bahşetmeyen gazeteler, borcunuödemeyenlerin listesine adını yazdılar.Hep iyi bir tüccar olmaya gayret etti, ne var ki dürüstbir tüccar olduğunu ispatlamak için Aşkale yollarınadüşmek mecburiyetinde bırakıldı.Vatanına tutkuyla bağlıydı, vatan haini muamelesigördü.Bu topraklar Leon Bahar ve onun gibilerin kıymetinibilemedi... Bilemediği gibi onlara yaşattıklarıyla neyüzleşti ne de onlardan özür diledi.Leon Bahar`ın 44 yıllık kısacık ömrü meramınıanlatmasına müsaade etmedi. Ömrü vefa etseydi gerçekvatanseverliğin dinle, ırkla, zenginlikle değil, yürekleolduğunu anlatmanın bir yolunu bulurdu belki.Dağına, taşına, insanına âşık olduğu kendi topraklarındayabancı sayıldığına aldırmadan, küsmeden yazardı...Adaleti en başa yazardı. "Herkes için, her daim adalet"derdi.Sonra aşkı yazardı. Şüphesiz en çok aşkı yazardı.