Pontus meselesi, her ne kadar Osmanlı`nın son yıllarında ortaya çıkmış gibi görünse de, meselenin esası çok daha eskilere dayanmaktadır. Trabzon ve civarı bölgeler Pontus Rum Devleti`nin topraklarıydı. 1461`de ise Fatih Sultan Mehmet tarafından Osmanlı topraklarına katıldı. Ama o dönemde Osmanlı İmparatorluğu`nun çok güçlü olması dolayısıyla, Batılı devletler tarafından bu mesele uzun asırlar kurcalanmadı. Çünkü onlar Pontus Rum Devleti`ni yeniden kurmanın değil, Osmanlı gücü karşısında asıl kendi ülkelerini korumanın derdindeydiler. Osmanlı Devleti güçlü kaldıkça da o mesele unutulmuş gibiydi. Ne zaman ki Osmanlı İmparatorluğu zayıfladı, peşinden de çöktü; işte o zaman Pontus Rumları`nın da şuuraltı harekete geçti. Buraları, kendi ata yurtları gibi görüyorlar ve Osmanlı`dan mutlaka koparılması gerektiğine inanıyorlardı. 1918`de Mondros Mütarekesi imzalandığına ve 1920`deki Sevr Antlaşması`yla da Osmanlı İmparatorluğu resmen bitirildiğine göre de, artık Pontus Rumları`nın önünde bir engel kalmamış olmalıydı. Ne var ki Batılı devletlerin de, Pontus Rumları`nın da hiç hesap edemediği güçte ve azimde bir millî uyanışın ortaya çıkması ve bununla Millî Mücadele`nin fiiliyata dökülmesi Batılıların olduğu gibi, Pontus Rumları`nın da hesabını bozdu.