Top ister Akdeniz kiyilarinda olsun, ister Pasifik kiyilarinda; dünyanin her yerinde o, bütün çocuklar için ayni seyi ifade eder: özgürce oynamayi. Dünya bir futbol topuna benzer. Bir yani siyah, ötekisi beyazdir; bir yüzü altin rengidir, digeri yoksulluk grisi. Bir futbol topu, onlarca çocugu yasama baglayan bir oyuncaga dönüsür bazen; umarsizca, özgürce, neseyle, alabildigine pesinde kostururlar. Kimi zamansa hayatin güzelliklerini gölgelemeye yüz tutan bir hirs aracina ya da bir tehdide dönüsür; çocuklar çaresizce mücadele etmeye çalisirlar... Ortadogu`nun Akdeniz`e kiyisi olan bir kentinde, savasin kalbinde çocukluklarini yasamaya çalisan Muhammed, Ismail, Ahad, Zekeriya ve digerlerinin tek oyuncagi futbol topudur. Dört bir yani yasaklarla ve sinirlarla çevrili küçücük hayatlarindan bir nebze olsun uzaklasmalarini saglayan tek sey futboldur. Bu durum, Kuzey Amerika`nin Pasifik kiyilarindaki varlikli evlerinde yasayan Brian, David, Robert gibi çocuklar için de aynidir. Top dünyanin her yerinde yuvarlaktir ve her döndügünde çocuklarda ayni heyecani yasatir. 2016 Yasar Kemal Öykü Ödülleri`nde mansiyon ödülüne deger görülen Güldem Sahan`in "Çocuk ve Savas" baslikli üçlemesinin Marti ve Savas`tan sonraki ikinci halkasi Topun Iki Rengi, savas magduru çocuklara ve Aylan Bebegin anisina ithaf edilmis bir baris türküsü. Içten kalemiyle okurun kalbine seslenmeyi bilen Güldem Sahan, Ortadogu`nun zorlu topraklariyla Kuzey Amerika`nin isiltili kentleri arasindaki uçurumu gözler önüne serdigi bu romaninda topun birlestirici gücüne dikkat çekiyor. Topun, birisi siyah-beyaz ve eski, digeri reng