Osmanlı düşünce tarihinde siyasi eserler veren mutasavvıfların, devlet sisteminin metafiziktemellerine dair tasavvuf zaviyesinden yaptıkları yorumlar ve bu bağlamda yazılan eserlerhakkında çalışmalar yok denecek kadar azdır.Bu araştırmanın amacı, Osmanlı devlet geleneği ve siyaset anlayışında kurucu gücün ve meşruiyet sağlayıcı argümanların bir yönüyle tasavvuf geleneği üzerinden devşirildiğini ortaya koymaktır.Eserde Osmanlı siyasi düşüncesi ile vahdet-i vücûd arasındaki ilişki incelenmekte veİbnü`l-Arabî`den Bursevî`ye gelen vahdet-i vücûd çizgisi siyaset ölçeğinde sorgulanmaktadır.Özellikle 17. ve 18. yüzyıllardaki Osmanlı devlet nizamının sûfîler açısından nasıl yorumlandığıeserin ana sorusudur. Bununla birlikte tasavvufi siyaset yaklaşımlarının ve temel konseptlerinin izi sürülmüş; siyaset, insan-ı kâmil, imamet, hilâfet, kutbiyyet, saltanat, mülk, adalet, salâh ve fesad gibi kavramların tasavvufi anlam dünyasındaki konumları aranmıştır.