.......Birden trenin camındaki ay ve yıldızı gördü. İçinde ılık ılık bir şeyler kıpırdadı... Başına, kalbine, ruhuna doğru, bütün benliğini ebediyen saran sevinç ve gurur dalgasının yayıldığını hissetti. Dışarısı karanlık ve sükunet doluydu gecenin yarısı... Bu sessizlikte, istasyona yayılan bir erkek sesi çınladı küçük çocuğun kulaklarında... Hadi yahu kalkalım artık!Bu kelimeler, bütün damarlarını sevgi ile titreştiren kan akışı gibi dalga dalga içine yerleşti. Bu sadece bir ses değildi. Hasretini çektiği, ait olduğu yerde bulunmanın, vatanında olmanın getirdiği duygusallık ve güvendi... Bir düdük sesi... Sonra trenin tiz sesi...İşte o zaman iyice anladı... Türkiyedeydiler... Trenin camında ilk defa gördüğü ay yıldız ve şimdiye kadar duymadığı sözcükler... Ama bizden, kendimizden bir cümle... Ayak burunlarının üzerinde kalkarak kompartımanın penceresinden baktı.