Geleneksel ve modern çocukluk anlayışlarının birbirine karıştığı bir dünyada yaşıyoruz. Yapay çocukluk ve yetişkinlik tasarımının kurgulanması sonucu çocukluk dünyamızdan hızla uzaklaşıyor. Çocuğun hem yetişkinden farklı hem de yetişmesinden yetişkinin sorumlu olduğu düşüncesine dayalı modern çocukluk paradigması dünyada mutlu bir çocukluğun yaşanmasını sağlayamadı. Çocuk yüzyılında çocuk sömürgeleşti. Yasak alanlarda yaşamağa mahkum edildi. Haklarından daha çok sözedilmesine rağmen sorunları çözümsüz kaldı. Üretilen çağdaş çocuk bilgisi zamanla tekele dönüştü ve tek tip çocuk anlayışı çocuk yetiştirmenin kılavuzu durumuna getirildi. Enformasyonla yaygınlaşan modern çocuk kültürü bütün dünyayı kuşattı. Batı eksenli egemen çocuk politikaları, evrensellik dayatması sonucu birörnek çocukluğu gündeme getirdi. Evrensel çocuk ideolojisine dönüşen bu yaklaşım, Batı medeniyetini adeta evrenselliğin odağı durumuna getirdi. Bu kitaptaki yazıları ile modern çocuk paradigmasını sorgulayan yazar, medeniyet merkezli çocuk okumasını mutlu bir çocukluğun yaşanması için ilk şart kabul ediyor.(Arka Kapak)